دیار ماه

یک روز مونده تا تولدت زیباترین...... بالخره باید یه نفر باشه از تو برای تو بنویسه! از این روزایی که بخاطر تو جوجه ی یک ونیم کیلویی پر از پیچ و خم شده..... و این رسالت رو به عهده میگیرم و از حالا بخشی از خاطرات قشنگ این خونه مجازی به تو تعلق داره....... عاشقتم ، مهرماهیِ مهربون

اینجا تازه رسیده بودیم و این اولین عکس هست   حرم-مشهد                                                                                               ...

درست یک هفته پیش چنین لحظه هایی مشهد بودیم.لحظه هایی که پر از رنگ آرامش بود.همیشه توی خاطراتم نوشتم ، دلم میخاد یه گوشه از صحن بشینم درست روبروی گنبد طلا ، و ساعتها به پرچم بالای گنبد نگاه کنم که تو باد تاب میخوره....و یکی یکی آرزوهام و از دلم بگذرونم.آرزوهایی که اون لحظه، اضطراب از قلم افتادن یه دونه ش باعث میشه همه ش از یادم بره.   این بار مشهد حال و هوای دیگه ای داشت.حال و هوای محرم....و حرم سرتاسر مشکی پوش محرم.....هر طرف که سر میچرخوندی و سرت رو بالا میگرفتی ،با دیدن پرچم ها و پرده های محرم و نوشته هاشون، اشک تو چشمات جمع میشد..... لبیک یا حسین  مهلاً مهلا یا زهرا  السلام علی شیب الخصیب  لا یوم کیوم...